Uitleg liturgisch bloemstuk Veertigdagentijd 2020
Zondag 1 maart: eerste zondag Veertigdagentijd
De kerkelijke kleur van de veertigdagentijd is paars. Die kleur staat voor bezinning en inkeer.
Het juten kleed verwijst naar het boetekleed. Vanouds was de tijd voor Pasen een tijd om boete te doen, bijvoorbeeld door te vasten.
De basisschikking is gemaakt bij het oude en nieuwe testament: aan de ene kant een weg door de Rietzee als verwijzing naar de uittocht uit Egypte, aan de andere kant het kruis dat verwijst naar dood en opstanding van Jezus. Langs het kruis klimt een tak klimop. De altijd groene klimop verwijst naar de blijvende trouw van God.
Zowel de Rietzee als het kruis zijn tekens van een weg van dood naar nieuw leven.
Zondag 8 maart: tweede zondag Veertigdagentijd
Vorige week zijn we begonnen met de basisschikking voor deze Veertigdagentijd.
Een weg door de Rietzee en het kruis, beide teken van een nieuw leven.
In het midden daarvan heeft het verhaal van deze zondag, de verheerlijking op de berg, een plaats gekregen. Voor de ogen van Petrus, Jakobus en Johannes verandert Jezus daar van gedaante, zijn gezicht straalde als de zon en zijn kleren werden wit als het licht.
Naast Jezus zien ze Elia en Mozes.
Voor Elia hebben we een brem tak gekozen. Dat verwijst naar het verhaal van Elia die in de woestijn onder een bremstruik kruipt, omdat hij wil opgeven.
Voor Mozes kozen we een tak met een rode opgaande bloem als verwijzing naar de brandende braamstruik.
Omdat Jezus hier verheerlijkt wordt als zoon van God staat er niet 1 witte bloem in het midden maar staan er 3 als teken van de aanwezigheid van Vader, Zoon en Heilige Geest.
Zondag 22 maart: vierde zondag Veertigdagentijd
De kerkelijke kleur van de veertigdagentijd is paars. Die kleur staat voor bezinning en inkeer.
Maar op de 4e zondag, zondag laetare, dat betekent “verheug u”, is de kleur roze. Op die zondag mogen we al iets zien van het komende licht van Pasen.
De basisschikking is gemaakt bij het oude en nieuwe testament: aan de ene kant een weg door de Rietzee als verwijzing naar de uittocht uit Egypte, aan de andere kant het kruis dat verwijst naar dood en opstanding van Jezus. Langs het kruis klimt een tak Gloriosa als teken van de glorie van Christus. De altijd groene klimop verwijst naar de blijvende trouw van God.
Zowel de Rietzee als het kruis zijn tekens van een weg van dood naar nieuw leven.
We hebben in de schikking niet alleen roze bloemen gebruikt maar ook wat wit toegevoegd om het licht dat doorbreekt extra te benadrukken. Ook hebben we de kleine paaskaars uit het stiltecentrum in de schikking verwerkt als symbool van hoop en troost.
Zondag 29 maart: vijfde zondag Veertigdagentijd
Vorige week was er in de schikking al iets te zien van het licht van Pasen.
Vanwege zondag ”laetare”, verheug u, was de kleur van de bloemen roze , met zelfs iets van wit erbij.
Deze week is de schikking wat soberder en zijn we terug bij het paars van de veertigdagentijd. Naast de lezingen uit Exodus maken we het bloemstuk ook bij de evangelie lezing die op het rooster staat.
Voor deze zondag is dat Johannes 11 : het verhaal over de opwekking van Lazarus.
Jezus hoort dat zijn vriend Lazarus ziek is. Als hij bij het huis van Lazarus aankomt blijkt dat Lazarus inmiddels is gestorven en begraven. Jezus vraagt om de steen van het graf weg te halen.
Hij roept Lazarus om naar buiten te komen. Daarop komt Lazarus naar buiten, nog in linnen gewikkeld.
Als verwijzing naar Lazarus hebben we in linnenstroken aan het kruis gehangen als teken van de overwinning op de dood.
Naast de paarse bloemen hebben we voorjaarsgroen gebruikt van een klimhortensia in knop en voorjaarsbloemen als teken van nieuw leven.
Zondag 5 april: zesde zondag Veertigdagentijd – Palmzondag
De zesde zondag in de veertigdagentijd is Palmzondag.
De schikking van vandaag is gemaakt bij de lezing uit Mattheüs 21 vers 1-11, de intocht van Jezus in Jeruzalem. Met verschillende bloemen hebben we de mensen langs de weg uitgebeeld. Ze zwaaien met palmtakken. Hun enthousiasme hebben we verbeeld door de kleuren rood en oranje te gebruiken.
De weg die Jezus gaat loopt uiteindelijk uit op het kruis. Als teken van het lijden hebben we daar paarse bloemen gebruikt. Aan het kruis hangt een krans van buxus.
In de katholieke kerk worden op Palmzondag buxus takjes gewijd met wijwater. Thuis worden de takjes achter het kruisbeeld gestoken en bewaard tot aswoensdag, het begin van de veertigdagentijd het volgende jaar.
Een krans kan gebruikt worden bij een herdenking, maar kan ook een teken zijn van overwinning . De krans is in deze schikking ook een teken van het leven dat in Christus de dood overwint.
Witte donderdag 9 april
In het bloemstuk op de tafel is een matse verwerkt, ongerezen brood.
Dat verwijst naar het Joodse Pesachfeest waarbij de uittocht uit Egypte wordt herdacht maar ook naar het laatste avondmaal van Jezus met zijn leerlingen.
Rond de bloemen zijn 12 stukken matse neergelegd als symbool voor de 12 stammen van Israël en de 12 leerlingen.
Uit de grote matse is een stuk gebroken. We laten daarmee zien dat we allemaal deel hebben aan het ene brood dat we samen delen.
Zondag 12 april: Pasen
Op Paasmorgen lezen we het opstandingsverhaal uit het evangelie van Johannes. Johannes laat de ontmoeting van Maria met Jezus plaatsvinden in een tuin.
In de schikking van vandaag hebben we een paastuin gemaakt met voorjaarsbloemen. De liturgische kleur van Pasen is wit maar deze keer hebben we ook gele bloemen gekozen. Het zonnige geel laat zien dat de nacht voorbij is. Het kruis is met bloemen versierd als teken van leven.
Zes weken hebben we schikkingen gemaakt waarbij er een weg naar het kruis toe liep. Vandaag loopt de weg voorbij het kruis. Het is geen doodlopende weg die de Heer is gegaan. Hij gaat ons voor op de weg naar een nieuw leven.
