Groene Kerk avond 30 maart

Al een paar jaar heeft De Oosterkerk de intentie om Groene Kerk te worden. Dat betekent dat we mensen zoveel mogelijk bewust willen maken van de problemen met het klimaat, maar vooral ook van wat mensen zelf kunnen doen. Alle kleine beetjes helpen en dragen bij tot een andere manier van denken over hoe we met onze aarde moeten omgaan.

Door de Corona pandemie konden we tot nu toe alleen werken aan onze Vertoeftuin naast de kerk. In twee jaar tijd is een kaal stuk grond veranderd in een prachtige ecologische tuin, waar het goed toeven is voor de ‘kleine beestjes’ zoals bijen en vlinders, die ozo belangrijk zijn voor ons milieu. Er is inmiddels een enthousiaste ploeg van gemeenteleden en buurtbewoners die de tuin onderhoudt.

Maar de tuin is maar een onderdeel van het bewust maken. Gelukkig kon de Commissie Vorming en Toerusting op 30 maart een avond organiseren over de Groene Kerk.

Siebe Boersma, die een training tot klimaat coach heeft gevolgd, begon met een presentatie over waar we nu zijn met het klimaat. Dat was geen prettig verhaal. We moeten nu echt hard aan de slag (en eigenlijk hadden we dat al eerder moeten doen) willen we voorkomen dat grote groepen mensen slachtoffer worden van hongersnood door droogte en overstromingen.

Daarna legde Ds Ruben Schep uit wat dit als Christenen voor ons betekent. In Genesis 1:28 staat dat de mens moet heersen over vogels, vissen en alle andere dieren, maar in vers 29 staat dat de zaaddragende planten en vruchtbomen ons als voedsel zijn gegeven. ‘Heersen’ betekent dus ‘zorgen voor’. In Leviticus 26:34-5 wordt duidelijk wat dat ‘zorgen voor’ inhoudt voor het land – het elk zevende jaar rust geven, zodat het van de sabbat kan genieten! En in Kolossenzen 1:16 zegt Paulus dat Christus en de hele schepping één geheel zijn.

Daarna speelden we een spel, en we merkten hoe weinig we eigenlijk nog van de invloed van onze keuzes op het klimaat afweten. Wist u bijvoorbeeld dat tomaten uit een verwarmde kas 125x meer CO2 uitstoten dan tomaten van de koude grond?

Tot slot discussieerden we in groepjes over twee vragen: ‘Waarom maken we ons druk en komen we in actie tegen klimaatverandering?’ en ‘Welke zorgen zijn er voor de toekomst?’. Om met de laatste vraag te beginnen: er waren veel zorgen over de toekomst. En dat was voor iedereen de reden om zich druk te maken over de klimaatverandering. De aarde moet leefbaar blijven voor degenen die na ons komen – en daarom moeten we nu echt aan de slag. Hoe precies daar verschilden de meningen wel over. Moet het allemaal van ons individuen komen of is optreden van de overheid – subsidies, wetten – ook nodig? Persoonlijk denk ik het laatste, want we hebben geen tijd te verliezen. Natuurlijk is een mentaliteitsverandering nodig, maar dat duurt te lang.

Al met al was het een hele leerzame en inspirerende avond, vooral omdat ik merkte dat veel gemeenteleden met dit onderwerp bezig zijn. En dan kan je ook steun en inspiratie bij elkaar vinden.

Wiesje Emons